Tijdens haar tijd op de IC is er veel muziek voor haar afgespeeld. Ze kan zich nog de prachtige 'Intermezzi' van 'Brahms' goed herinneren, haar lievelingsmuziek. Helend, zalvend. Aards.
Deze muziek heeft haar erg gesteund en geholpen in die tijd, en in de tijden na de ziekenhuisopname heeft ook het bespelen van de viool een helende werking gehad. Tot op de dag van vandaag is dat haar muziek.
Deze muziek heeft haar erg gesteund en geholpen in die tijd, en in de tijden na de ziekenhuisopname heeft ook het bespelen van de viool een helende werking gehad. Tot op de dag van vandaag is dat haar muziek.
'Vandaag is de dag dat ik ontwaak.
De tijd lijkt een ondergeschikt iets te zijn. Ik weet niet
waar ik ben.
Ik lig in een bed en meerdere mensen lijken op mij in te
praten.
Later besef ik mij dat ik op een ziekenboeg lig. En veel
later besef ik mij dat ik op de IC van een ziekenhuis lig.
Ik hoor vrouwen tegen mij praten. Ik kan mij hun stem wel
zeer goed herinneren. Ook hoor ik de stem van mijn broer. Hij belooft mij
dat we samen naar het Asterix en Obelix park gaan. We zijn nu in 2018. We
moeten nog steeds gaan.
Een opname op de IC veroorzaakt een storm in je hoofd. Eerst
maar weer tot de orde van de dag. Gewoon doorgaan waar je gebleven was. Maar na
enkele jaren van hard doorwerken, realiseer je je, dat er ergens iets mis gaat.
Je begrijpt niet waarom je niks begrijpt van jouw dagelijkse
leven. Het is ongrijpbaar. Jouw cognitieve begrip zinkt. Letterlijk.
Je begrijpt niet meer wat je denkt.
En dan zit je al wel in jouw werkleven. Maar je kunt er niks
meer.
Daarna heb je een soort van vacuüm. En dan weet je niks
meer.
Iedereen loopt te mekkeren en duwen en trekken. Maar niks
helpt meer. Dan moet je ergens het initiatief nemen om te bedenken wat je dan
moet.
En daar heb je geen idee van.
Maar...
Dan ga je na jaren en ervaringen rijker je lijn lopen.
En die lijn is enorm lang.
Jaren lang.
Nieuwe vrienden maken.
Nieuwe contacten uitproberen.
Niet oude contacten benaderen.
Nieuwe mensen om je heen verzamelen.
Niet ingaan op mensen die mee willen surfen op jouw nieuwe
ideeën.
Je bent in wezen een nieuw iemand.
Veel van mijn karakter eigenschappen wil ik behouden en
nieuw leven inblazen.
En daar zit mijn nieuwe energie.
Vroeger vond ik die eigenschappen onvolledig. Nu niet meer.
Nu herwaardeer ik deze eigenschappen. En waardeer ze meer
dan ooit.
Beter laat dan nooit.'
Geen opmerkingen:
Een reactie posten